Alles over ETF's | Beleggen, betekenis en rendement

Hoe ETF's uw beleggingsportefeuille versterken

Indexfondsen en ETF's kunnen een waardevolle rol spelen in uw beleggingsportefeuille door een lichte vorm van diversificatie, kostenbeheersing en gemak te bieden. Hier zijn enkele manieren waarop u deze beleggingsinstrumenten kunt gebruiken om uw beleggingsdoelen te bereiken:

1. Kernbelegging: U kunt indexfondsen en ETF's gebruiken als kernbeleggingen in uw portefeuille. Deze vormen de basis van een gediversifieerde beleggingsportefeuille.
2. Doelsegmenten: Met ETF's kunt u doelsegmenten van de markt targeten, zoals opkomende markten, technologieaandelen of duurzame energie. Dit stelt u in staat om gericht te beleggen in specifieke gebieden waarvan u gelooft dat ze groeipotentieel hebben. Aangezien er een passief beheer is, is er geen expert die binnen de ETF beleggingsbeslissingen neemt om op zoek te gaan naar betere activa.
3. Risicobeperking: Door indexfondsen en ETF's toe te voegen die een andere correlatie hebben met uw bestaande beleggingen, kunt u het risico verder verminderen en uw portefeuille stabiliseren.
4. Periodieke beleggingen: U kunt regelmatig periodieke beleggingen in indexfondsen en ETF's doen. Dit is ook mogelijk bij beleggingsfondsen en tak 23 fondsen en biedt een goede bescherming tegen marktschommelingen. Hierdoor kunt u de volatiliteit van de markt verminderen en geleidelijk beleggen zonder te proberen de markt te timen. 

Passieve indexfondsen versus actieve beleggingsfondsen

Geld beleggen kan een ingewikkeld proces zijn met veel verschillende opties om uit te kiezen. Beleggingsfondsen kunnen op verschillende manieren onderverdeeld worden, de 2 hoofdgroepen zijn passieve indexfondsen/ETF’s en actieve beleggingsfondsen.

Passieve indexfondsen/ETF’s

Passieve indexfondsen zijn beleggingsfondsen die beleggen in een brede, gediversifieerde portefeuille van aandelen, obligaties of andere activa’s die dezelfde samenstelling hebben als een specifieke index, zoals de S&P 500.

Dit betekent dat fondsen de prestaties van de index volgen, in plaats van specifiek te beleggen in bepaalde aandelen of sectoren met een gespecialiseerde strategie.

Een brede en gediversifieerde portefeuille is niet altijd wat het lijkt. Er zijn wel degelijk verschillende aandelen binnen de S&P 500, namelijk de 500 grootste van de VS. Fun fact: het zijn er niet altijd 500, op dit moment zijn het er 503. 

Het nadeel is dat het gewicht van de posities in de indexfondsen berekend wordt op de marktwaarde. De grootste bedrijven wegen zwaarder door en nemen een grotere positie in het indexfonds.

Wanneer men spreekt over gediversifieerde indexfondsen, dan gaat het over het aantal en niet over de weging. Want anders zou de verdeling evenredig zijn en dus 0,2% per bedrijf.

De top 10 posities zouden dan 2% controleren van de volledige waarde van de S&P 500 en geen 30% zoals dat vandaag het geval is. Op 10 februari 2023 bracht ik nog een artikel uit waar de top 10 samen 25% vertegenwoordigen. In 4 maanden tijd controleren de top 10 posities 5% meer. Hoe gediversifieerd is een indexfonds of ETF dan nog als de totale waarde steeds meer en meer bepaald wordt door 10 bedrijven?

In principe is dit niet verkeerd, want aangezien de waarde bepaald wordt op de beurswaarde van elk bedrijf, betekent dat ook dat de bedrijven in de huidige top 10 ook sterker gestegen zijn. Het feit dat de top 10 steeds een groter aandeel krijgt in de totale waarde, heeft als belangrijkste nadeel, dat een indexfonds of ETF onterecht gezien wordt als een goed gediversifieerde portefeuille. Een voorbeeld om het verder te verduidelijken:

Scenario 1:

Stel dat er een indexfonds gemaakt wordt van 10 bedrijven. Een gediversifieerde portefeuille betekent dat elk bedrijf 10% van de totale waarde zou bepalen, oftewel 1/10de.

Scenario 2:

Als we dezelfde logica als een indexfonds of ETF zouden volgen, dan zou bijvoorbeeld 1 bedrijf 90% van de totale waarde bepalen en de overige 9 bedrijven maar 10%. 

Welke van de 2 scenario’s is echt diversifieert? Bij een indexfonds die 500, 1000 of zelfs meer bedrijven bevat, valt het minder op zoals in scenario 1 en is de verhouding nog niet zo extreem. Opnieuw, hoe de verdeling van een indexfonds en ETF vandaag bepaald is, is op zich niet verkeerd, alleen wil ik verduidelijken dat de diversificatie die beleggers denken te krijgen, niet klopt. Nochtans kan een indexfonds/ETF een goede kernbelegging zijn.

Actieve beleggingsfondsen

Aan de andere kant zijn actieve beleggingsfondsen, fondsen die specifiek beleggen in bepaalde aandelen, obligaties of andere beleggingsobjecten op basis van het beleggingsbeleid en de expertise van een professionele fondsbeheerder.

Actieve beleggingsfondsen streven ernaar om bovengemiddelde prestaties te behalen door specifiek in bepaalde aandelen of sectoren te beleggen en continu beleggingsbeslissingen te nemen op basis van markt- en economische ontwikkelingen.

Dit kan leiden tot een hoger beleggingsrendement dan het marktgemiddelde, maar het brengt ook meer specialisatie en expertise met zich mee, omdat het beleggingsbeleid afhankelijk is van de effectiviteit van de fondsbeheerder.

Het is belangrijk om op te merken dat de kosten van actieve beleggingsfondsen over het algemeen hoger kunnen zijn dan de kosten van passieve indexfondsen.

Dit komt doordat actieve beleggingsfondsen meer mankracht en middelen vereisen om de beleggingsbeslissingen en het beheer van de portefeuille uit te voeren.

Echter, voor beleggers die op zoek zijn naar specifiek beleggingsbeleid of de expertise van een professionele fondsbeheerder, kunnen de hogere kosten een kleine prijs zijn voor de potentiële verbetering van het rendement en het beheer van het risico.

Naar diversificatie zijn er meer mogelijkheden dan passieve indexfondsen/ ETF’s. Er kunnen bijvoorbeeld bij actieve beleggingsfondsen gelijkaardige aantallen bedrijven zijn, waarbij de top 10 posities maar 10% vertegenwoordigen van de totale waarde i.p.v. 30%.

De vergelijking passieve versus actieve fondsen op een rijtje.

Passieve indexfondsen:

1. Lage kosten: Passieve indexfondsen hebben lage beheerkosten, waardoor ze vaak goedkoper zijn dan actieve beleggingsfondsen.
2. Transparantie: Passieve indexfondsen volgen een vastgestelde benchmark, waardoor de prestaties van de fondsen makkelijker te vergelijken zijn en het beleggingsproces transparanter is.
3. Diversificatie: Passieve indexfondsen bieden een spreiding. Dit verlaagt meestal het risico wanneer de posities evenredig verdeeld zijn. De verdeling wordt bepaald op basis van de marktwaarde, wat een verhoogd risico met zich meebrengt.
4. Gemak: Passieve indexfondsen zijn eenvoudig te begrijpen en te beleggen, zonder de noodzaak om ingrijpende beslissingen te nemen over individuele beleggingen.
5. Historische prestaties: Passieve indexfondsen hebben in het verleden vaak goede prestaties laten zien en hebben het potentieel om op lange termijn mooie rendementen op te leveren.

Actieve beleggingsfondsen:

1. Flexibiliteit: Actieve beleggingsfondsen hebben de vrijheid om beleggingen in specifieke bedrijven, sectoren of regio's te selecteren. Dit biedt de mogelijkheid om een beter afgestemde portefeuille te creëren met meer diversificatie en risicobeheer dan passieve indexfondsen.
2. Skilled Management: Actieve beleggingsfondsen worden beheerd door professionele beleggingsmanagers die doorgaans over specifieke kennis en ervaring beschikken en in staat zijn om beleggingen te selecteren op basis van grondige analyse en onderzoek.
3. Mogelijkheid tot beter rendement: Door de gerichte selectie van beleggingen, hebben actieve beleggingsfondsen het potentieel om een beter rendement te behalen dan passieve indexfondsen.
4. Inspelen op trends: Actieve beleggingsfondsen kunnen inspelen op specifieke economische of markttrends, wat hen in staat stelt om beleggingen te selecteren die kunnen profiteren van deze ontwikkelingen.
5. Specialisatie: Actieve beleggingsfondsen kunnen gericht beleggen in specifieke sectoren of regio's, wat hen in staat stelt om expertise en kennis te concentreren op specifieke gebieden, wat het potentieel voor een beter rendement verhoogt.

Kosten ETF’s

In principe rekent een ETF geen instapkosten aan. De aanbieder kan uiteraard extra kosten aanrekenen voor de aan- en verkoop. Banken en brokers rekenen ook transactiekosten aan en daarnaast dient u rekening te houden met beurstaksen en roerende voorheffingen.

Beurstaks: er zijn 3 verschillende tarieven

1. 0,12% voor ETF’s die niet geregistreerd in België zijn én een dividend uitkeren OF voor ETF’s die geregistreerd zijn in de Europese Economische Ruimte en niet in België
2. 0,35% voor ETF’s die niet geregistreerd zijn in de Europese Economische Ruimte
3. 1,32% voor ETF’s die niet geregistreerd zijn in België én geen dividend uitkeren (kapitalisatie). 

In sommige gevallen bent u geen beurstaks verschuldigd bij aankoop en dus enkel bij verkoop.

Roerende voorheffingen

1. Dividendbelasting: Dit is een belasting van 30% op de dividenden die een ETF uitkeert. Aangezien enkel distributiefondsen dividenden uitbetalen, is de dividendbelasting enkel van toepassing op distributiefondsen en zijn kapitalisatiefondsen vrijgesteld van de belasting.
2. Reynders taks: Dit is een belasting van 30% roerende voorheffing op inkomsten van obligaties. Bij ETF’s met minstens 10% obligaties, wordt m.a.w. steeds een belasting van 30% gevraagd op de winsten (meerwaarde) van het vastrentende deel. Deze belasting geldt doorgaans voor zowel kapitalisatie- als distributiefondsen. Aandelenfondsen zijn vrijgesteld, net als gemengde fondsen met minder dan 10% obligaties en cash.

Conclusie

Beleggen in ETF's en indexfondsen kan een verstandige keuze zijn voor beleggers die willen genieten van een lichte vorm van diversificatie, lage kosten en gemak. Deze beleggingsinstrumenten bieden een eenvoudige en effectieve manier om uw beleggingsportefeuille te versterken als een goede basis.

Het is belangrijk om te onthouden dat beleggen altijd risico's met zich meebrengt en dat het raadplegen van een gelicentieerde expert aangewezen is voordat u beslissingen neemt over uw beleggingen.

Uiteindelijk hangt de keuze tussen passieve indexfondsen en actieve beleggingsfondsen af van de persoonlijke financiële doelen, risicotolerantie en beleggingsfilosofie van een individu. Een gediversifieerde portefeuille bevat een combinatie tussen passieve indexfondsen en actieve beleggingsfondsen.

Het beste advies gaat u krijgen van een partij die zowel passieve als actieve fondsen kan bieden.